Μονοκατοικία με πισίνα στην Αργυρούπολη
Η διώροφη μονοκατοικία προορίζεται για μία τετραμελή οικογένεια, ένα ζευγάρι με δύο ενήλικα παιδιά. Κύρια ζητούμενα υπήρξαν εξαρχής ο σαφής διαχωρισμός ιδιωτικών και κοινόχρηστων χώρων, η λειτουργική αυτάρκεια ανά επίπεδο και η απρόσκοπτη μετάβαση από τους κλειστούς προς τους ανοιχτούς χώρους.
Οι χώροι φύτευσης διαμορφώθηκαν ενοποιημένοι γύρω από το κτίσμα και τις απαραίτητες εγκαταστάσεις της εισόδου, συμβάλλοντας στην ομαλή ένταξη του κτιρίου σε μια συνοικία ήπιας δόμησης. Το κτίριο «κλείνεται» στον εαυτό του αλλά ανοίγεται σταδιακά και στοχευμένα στο δημόσιο χώρο με οπτικές φυγές που καδράρονται αμφίδρομα μέσω των περίκλειστων ημιυπαίθριων και των σκούρων ανθρακί κουφωμάτων.
Τα στοιχεία των όψεων διαρθρώθηκαν ως αισθητική διαχείριση των όγκων που αναδεικνύονται από την καθαυτή κατασκευή και τη λειτουργικότητα του ίδιου του κτιρίου. Ο κεντρικός όγκος που ορίζεται από το ισόγειο συρρικνώνεται ομοιογενώς στον όροφο και ο όγκος της απόληξης με τα τέσσερα υψίκορμα ανοίγματα του κλιμακοστασίου σκιαγραφεί μία νοητή συνέχεια στην κάθετη διεύθυνση, ενώ το μοναδικό γωνιακό παράθυρο αναπτύσσεται στον οριζόντιο άξονα ώστε να αναδειχθεί ως οπτική κατάληξη του κτιρίου. H αλληλουχία κενών και πλήρων επιφανειών συμπληρώνεται με τις έντονες τονικά, αλλά περιορισμένες χρωματικές διαφοροποιήσεις στο φάσμα του λευκού και γκρι.
